Over mij,

Hallo,

   Welkom op mijn blog. Ik ben Ilse, 56 jaar oud, moeder van twee puberende jongvolwassenen, echtgenoot van een motorrijdende feyenoordfan, dochter van twee tachtigers, vrouw in de overgang én verpleegkundige.

   Als ik schrijf ben ik alleen nog maar ik. Stoeiend met woorden heb ik geen besef van tijd meer en ben ik onbereikbaar voor anderen. Ik vergelijk het schrijven graag met skiën. Van de eerste letter tot de laatste, van boven op de berg tot beneden in het dal ben ik 100% geconcentreerd. Pas als ik veilig beneden ben of mijn tekst af is, heb ik weer oog voor anderen.

 Natuurlijk schrijf ik in dit blog over de mensen om wie ik geef en voor wie ik zorg, maar ook over mijn pogingen af en toe aan deze rollen te ontsnappen. Ik zal het niet laten jullie af en toe mee te nemen naar mijn slapeloze nachten, opvliegers en emotionele uitbarstingen. Maar vooral gaat dit blog over alledaagse belevenissen, gedachtenspinsels en gesprekken, over taferelen op mijn werk, op straat, in winkels of openbaar vervoer. Ik zal ze met jullie delen om het leven te relativeren en de humor te beleven. En ja, natuurlijk ben ik mij bewust van mijn beroepsgeheim en zal ik geen patiënten herkenbaar in beeld laten komen.  

   Skiën doe ik maar één week per jaar, blijven er dus éénenvijftig weken over om te schrijven. Eéns in de twee weken een blog ‘ter leering ende vermaeck’, dat is mijn doel.